پرومته

پرومِتِه   ای شمایان                   که عقاب هاتان را                                           بر سینه های برادرانم سیخ کرده ایدمنم پرومِِته! که هر صبحگاه                          قلبم را آذین سفره ای دیگر می بندمو شمایان چونان کرکسانی وحشیسرور سور دیگری می جوییدما را         و شما تراژدی اندوهبا پرومته...ادامه مطلب